تامین کنندگان آب عمومی آب را از منبع خود به تصفیه خانه ها منتقل می کنند و در آنجا تحت گندزدایی شیمیایی قرار می گیرد. آب تمیز در نهایت از طریق یک سیستم لوله زیرزمینی به خانه ها تحویل می شود.
آب لوله کشی و آب معدنی در کیش حاوی مواد معدنی اضافه شده از جمله کلسیم، منیزیم و پتاسیم است و آب لوله کشی فیلتر نشده نیز ممکن است حاوی درصد بیشتری از مواد معدنی باشد که برخی آن را سالم تر می دانند.
با این حال، مواد معدنی موجود در آب معدنی سخت رسوباتی را تشکیل می دهند که می توانند لوله ها را خورده کنند.
علیرغم تلاش های محلی در هر کشور برای ضد عفونی کردن لوله های آب آشامیدنی، آلاینده ها و رسوب مواد معدنی ممکن است منجر به زنگ زدگی لوله شود که بدون شک به آب آشامیدنی نفوذ می کند.
آب معدنی از مخازن طبیعی زیرزمینی به دست می‌آید که محتوای معدنی بیشتری نسبت به آب لوله‌کشی به آن می‌دهد.
طبق گفته سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، آب معدنی باید حداقل 250 قسمت در میلیون کل مواد جامد محلول داشته باشد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده، شرکت های بسته بندی آب را از افزودن مواد معدنی به محصولات خود منع می کند.
مواد معدنی اغلب در آب معدنی یافت می شود شامل کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم، آهن و روی است.
میزان تمیزی یک بطری آب چشمه به منبع آن بستگی دارد و مراقب تمیز بودن بطری‌ها است.
و برخلاف آب لوله کشی، آب معدنی در منبع بطری می شود. برخی از مردم آب معدنی را به دلیل خلوص قابل توجه و عدم تصفیه شیمیایی آن ترجیح می دهند.
با این حال، آب معدنی ممکن است تحت برخی فرآوری قرار گیرد و این ممکن است شامل افزودن یا حذف دی اکسید کربن (CO2) یا حذف مواد سمی مانند آرسنیک باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.