استفاده از لوله صنایع شیری در یک کارخانه موجب فاسد شدن محصولات شد

زمانی که نیاز به هدایت نوعی سیال یا ساختن نوعی سازه داریم، لازم است از لوله ها و لوله ها استفاده کنیم.

لوله صنایع شیری را می توان بر اساس معیارهای مختلفی از جمله قطر، جنس، برنامه، ترکیب شیمیایی، فرآیند ساخت مورد استفاده، عملیات حرارتی، پایان و غیره طبقه بندی کرد.

این مقاله مروری بر مفاهیم اساسی درگیر در این موضوع خواهد داشت. ابتدا باید بفهمیم که لوله چیزی متفاوت از لوله است. تفاوت ها را می توان در جدول مقایسه ای زیر مشاهده کرد:

ضخامت دیوار نازک ضخامت دیواره ضخیم
فروش در رول فروش بر اساس بخش
نمی توان رشته کرد می توان رشته کرد
قابل اتصال توسط لوازم جانبی متصل شده توسط فلنج، فرآیندهای جوشکاری و اتصالات رزوه ای
دیوارهای صاف دارند دیوارهای خشن دارند
فرآیند تولید با استفاده از اکستروژن یا نورد سرد به روش جوشکاری، قالب گیری یا حفاری تولید می شود.
ضخامت دیوار استاندارد شده توسط BWG (سیم سنج بیرمنگام)) ضخامت دیوار با شماره برنامه داده می شود.

در آمریکای شمالی اصطلاحات “Tubing” و “Pipe” به ترتیب برای اشاره به “Tube” و “Pipe” استفاده می شود. پس از دیدن جدول قبلی، می توانیم تفاوت های واضح بین لوله و لوله را مشاهده کنیم.

لوله به طور کلی برای اهداف ساختاری استفاده می شود که در آن تلورانس ها با توجه به مقدار قطر خارجی اسمی مهم هستند. به همین دلیل است که فرآیند ساخت لوله‌ها پیچیده‌تر و گران‌تر است.

اگر قطر خارجی یک لوله را اندازه گیری کنیم، این اندازه گیری به مقدار اسمی یا ایده آلی که به عنوان مرجع در نظر گرفته شده است بسیار نزدیک خواهد بود.

لوله کشی به عنوان یک مخزن تحت فشار در سیستم های لوله کشی طبقه بندی می شود و معمولاً گازها یا سیالات را حمل می کند.

آنها با قطر اسمی و برنامه زمان بندی آنها مشخص می شوند یا ضخامت دیوار نیز نامیده می شوند.

قطر اسمی کمیتی است که توسط موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) استاندارد شده است و نباید با بسیاری از استانداردهای رزوه هایی مانند NPT و NPSC اشتباه گرفته شود.